ZSOŚS.440.68.2018

Na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), art. 12 pkt 2, art. 22, art. 23 ust. 1 pkt. 2, art. 27 ust. 1 i 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 922 ze zm.) w związku z art. 100 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości  (Dz. U. z 2019 r. poz. 125), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pana P. N., przebywającego w Areszcie Śledczym w S., na nieudostępnienie danych osobowych funkcjonariuszy zatrudnionych w Areszcie Śledczym w S. przez Dyrektora Aresztu Śledczego w S.

odmawiam uwzględnienia wniosku

Uzasadnienie

Do Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (obecnie: Urząd Ochrony Danych Osobowych) wpłynęła skarga Pana P. N., przebywającego w Areszcie Śledczym w S., zwanego dalej „Skarżącym”, na nieudostępnienie danych osobowych funkcjonariuszy zatrudnionych w Areszcie Śledczym w S. przez Dyrektora Aresztu Śledczego w S., zwanego dalej „Dyrektorem”.

W toku przeprowadzonego postępowania administracyjnego w niniejszej sprawie Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych ustalił, co następuje.

Skarżący wytoczył powództwo przeciwko Skarbowi Państwa – Aresztowi Śledczemu w S.  W toku postępowania prowadzonego przed Sądem Okręgowym w S., Sąd zobowiązał Skarżącego do podania adresów miejsca zamieszkania świadków, tj. funkcjonariusza i pracownika Aresztu Śledczego pod rygorem pominięcia dowodu z tych zeznań. Skarżący zwrócił się do Dyrektora  z wnioskiem o przekazanie danych dotyczących miejsca zamieszkania świadków w toczącym się postępowaniu w postaci adresów ich miejsca zamieszkania. Dyrektor odmówił podania wnioskowanych danych, powołując się między innymi na fakt, że nie dysponuje aktualnymi adresami zamieszkania byłych funkcjonariuszy i pracowników Aresztu Śledczego, jak również podnosząc konieczność zapewnienia ochrony danych osobowych funkcjonariuszy i pracowników Służb Więziennej a także prawo do prywatności, nietykalności mieszkania oraz prawo do bezpieczeństwa osób najbliższych. Ponadto wskazał Skarżącemu, iż aktualne dane zawarte powinny być w rejestrze mieszkańców oraz rejestrze PESEL.

W tym miejscu należy wskazać, iż z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1000 ze zm.) tj. 25 maja 2018 r. Biuro Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych stało się Urzędem Ochrony Danych Osobowych. Zgodnie z art. 160 tej ustawy postępowania prowadzone przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, wszczęte i niezakończone przed dniem 25 maja 2018 r. prowadzone są przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych zgodnie z zasadami określonymi w k.p.a. Wszelkie czynności podejmowane przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych przed dniem 25 maja 2018 r. pozostają skuteczne.

Po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 7 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych  (Dz. U. z 2016 r. poz. 922 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, przez przetwarzanie danych rozumie się jakiekolwiek operacje wykonywane na danych osobowych, takie jak zbieranie, utrwalanie, przechowywanie, opracowywanie, zmienianie, udostępnianie i usuwanie, a zwłaszcza te, które wykonuje się w systemach informatycznych. Udostępnienie danych osobowych, jako jeden ze sposobów ich przetwarzania, może być uznane za zgodne z prawem jedynie wówczas, gdy administrator danych wykaże spełnienie co najmniej jednej z materialnych przesłanek przetwarzania danych. Przesłanki te odnośnie zwykłych danych osobowych określone zostały art. 23 ust. 1,  a odnośnie tzw. wrażliwych danych osobowych w art. 27 ust. 2 powołanej ustawy o ochronie danych osobowych.

Jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego Dyrektor Aresztu Śledczego odmówił udostępnienia danych osobowych byłego funkcjonariusza oraz pracownika Aresztu Śledczego Skarżącemu z uwagi na to, iż ww. osoby nie są już pracownikami Aresztu Śledczego oraz nie dysponuje on danymi dotyczącymi ich aktualnego miejsca zamieszkania.

Z uwagi na powyższe, w niniejszej sprawie nie doszło do naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych poprzez odmowę udostępnienia danych osobowych byłych funkcjonariuszy  i pracowników Aresztu Śledczego w S. Skarżącemu.

Jednocześnie należy wskazać, że z dniem 6 lutego 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia  14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem  i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 125), która w art. 82 pkt. 2 zmienia treść ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1542 ze zm.) poprzez między innymi dodanie art. 24b, który w ust. 3 stanowi, iż informacji dotyczących danych osobowych funkcjonariuszy oraz pracowników nie udziela się na wniosek osób pozbawionych wolności lub innych podmiotów.

W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął jak w sentencji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego  w Warszawie w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu (adres: ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa). Strona ma prawo ubiegania się o prawo pomocy, w tym zwolnienie od kosztów sądowych.