ZSOŚS.440.64.2019

Na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 z późn. zm.), art. 5 ust. 1 pkt 6 w zw. art. 12 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r., poz. 125, dalej: ustawa z 14 grudnia 2018 r.) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pana I. M., zastępowanego przez pełnomocnika adw. K. Ż. (Kancelaria [...]  z siedzibą w W.), na odmowę udzielenia informacji o przetwarzaniu jego danych osobowych przez Komendanta Głównego Policji w Warszawie (Komenda Główna Policji, ul. Puławska 148/150, 02-624 Warszawa) w Krajowym Systemie Informacyjnym Policji,

odmawiam uwzględnienia wniosku

Uzasadnienie

Do Urzędu Ochrony Danych Osobowych wpłynęła skarga Pana I. M. (dalej jako: „Skarżący”) na nieprawidłowości w procesie przetwarzania jego danych osobowych przez Komendanta Głównego Policji w Warszawie (dalej jako: „Komendant”), polegające na przetwarzaniu jego danych osobowych w Krajowym Systemie Informacyjnym Policji (dalej jako: „KSIP”). Skarżący zawarł w skardze wniosek o udzielenie I. M. informacji czy w KSIP są przetwarzane jego dane osobowe, udzielenie informacji – w razie gdy w bazie KSIP przetwarzane są dane I. M. – o: a) celu i podstawie prawnej ich przetwarzania, b) kategorii danych osobowych i danych, które są przetwarzane, c) odbiorcach lub kategoriach odbiorców, którym dane osobowe zostały ujawnione, w szczególności o odbiorcach w państwach trzecich lub organizacjach międzynarodowych, d) okresie przechowywania danych osobowych, a gdyby nie było to możliwe, o kryteriach służących określeniu tego okresu, e) źródle pochodzenia danych, f) przysługujących I. M. prawach w związku z przetwarzaniem jego danych osobowych oraz udzielenie Skarżącemu dostępu do jego danych osobowych poprzez przekazanie kopii jego danych osobowych albo wyciągu z tych danych sporządzonego w przystępnej formie.

Uzasadniając żądanie Skarżący podniósł, iż podjął działania zmierzające do uzyskania informacji o tym, czy jego dane osobowe  znajdują się w krajowych bazach danych policji, w tym w Polsce, a ostatecznie do ich usunięcia. Podkreślił, iż [...] lutego 2018 r. w drodze decyzji  Biuro Wywiadu i Informacji Kryminalnych Komendy Głównej Policji odmówiło mu udzielenia żądanych informacji. Dodał, iż pismem z [...] marca 2019 r. Komendant Główny Policji odmówił Skarżącemu udzielenia informacji o tym czy przetwarza jego dane osobowe, wskazując, że Policja nie jest zobowiązana do informowania osoby, której dane osobowe przetwarza, o fakcie przetwarzania tych danych jak również o zakresie przetwarzania czy też udostępniania danych osobowych. W opinii Skarżącego w sytuacji, gdy osoba, której dane dotyczą, wystąpi z żądaniem o realizacji przysługujących jej praw w odniesieniu do danych osobowych, które Policja przetwarza, to z wyłączeniem okoliczności przewidzianych w art. 26 ustawy, brak jest podstaw do odmowy przez Policję spełnienia jej żądania.  

W toku postępowania zainicjowanego skargą, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych uzyskał wyjaśnienia odnośnie okoliczności sprawy, zapoznał się z materiałem dowodowym i dokonał następujących ustaleń.

Pismami z [...] maja 2019 r. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych poinformował Skarżącego oraz Komendanta o wszczęciu postępowania wyjaśniającego w sprawie oraz zwrócił się do Komendanta o ustosunkowanie się do treści skargi oraz złożenie pisemnych wyjaśnień.

Pismem z [...] czerwca 2019 r. – [...] (kopia pisma w aktach sprawy) Komendant wskazał, iż Zastępca Naczelnika Wydziału Obsługi Informacyjnej Biura Wywiadu i Informacji Kryminalnych KGP, działając z upoważnienia Komendanta Głównego Policji, udzielił odpowiedzi Skarżącemu, wskazując, iż Policja przetwarza dane osobowe zgodnie z art. 20 ustawy z dnia z 6 kwietnia 1990 r. o Policji  (Dz.U. 2019 poz. 161), dalej jako: „ustawa  o Policji”. W uzasadnieniu stanowiska wskazano Skarżącemu podstawy prawne przetwarzania danych osobowych przez Policję, w szczególności art. 20 ust. 1-1d, ust. 2b-2c oraz art. 20 ust. 2ad i ust. 2ba ustawy o Policji, ich zakres oraz cel przetwarzania. Ponadto, w przedmiotowym piśmie wyraźnie wskazano, iż aktem prawnym określającym zasady i tryb gromadzenia oraz udostępniania informacji, w tym danych osobowych jest ustawa o Policji, w szczególności art. 20 ust. 2a. Skarżący został także poinformowany o odmiennym trybie i zasadach przetwarzania informacji  w KSIP. Dodał, iż dane osobowe zebrane zgodnie z przepisami art. 20 ust. 1 -1d i 2ad-2c ustawy o Policji, w granicach ustawowych uprawnień Policji, dla realizacji zadań w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego przetwarzane bez wiedzy i zgody osoby, której dane dotyczą, a także – w określonych przypadkach wynikających z ustawy o Policji – niejawnie, podlegają ograniczeniom w zakresie dostępu do informacji, w tym do uzyskania informacji o ich przetwarzaniu i do usuwania informacji zebranych legalnie przy wykonywaniu ustawowych zadań. W rezultacie, zdaniem Komendanta Głównego Policji, udostępnienie wnioskowanych przez Skarżącego informacji mogłoby naruszyć obowiązek zapewnienia ochrony form i metod realizacji zadań oraz informacji. Jednocześnie Komendant wniósł o uznanie, iż jego działanie jako administratora w rozumieniu przepisów o ochronie danych osobowych w odniesieniu do informacji, w tym danych osobowych, przetwarzanych w zbiorach danych KSIP, było zgodne z prawem.

Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych poinformował pismami z [...] czerwca 2019 r. Skarżącego oraz Komendanta Głównego Policji o przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, w wyniku którego został zgromadzony materiał dowodowy wystarczający do wydania decyzji administracyjnej oraz o możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań zgodnie z treścią art. 10 § 1 ustawy z dnia  14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, w terminie 7 dni od dnia otrzymania ww. pism.

Do dnia podjęcia niniejszej decyzji żadna ze stron nie ustosunkowała się do zebranego materiału dowodowego.

W tym stanie faktycznym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych zważył, co następuje.

Skarżący przedmiotem swojej skargi uczynił zarzut nieuprawnionej odmowy udzielenia informacji przez Komendanta Głównego Policji na temat jego danych osobowych przetwarzanych w KSIP.

Ustawa z 14 grudnia 2018 r. określa m.in. zasady i warunki ochrony danych osobowych przetwarzanych przez właściwe organy w celu rozpoznawania, zapobiegania, wykrywania  i zwalczania czynów zabronionych, w tym zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego, a także wykonywania tymczasowego aresztowania, kar, kar porządkowych i środków przymusu skutkujących pozbawieniem wolności (art. 1 ust. 1 pkt 1).

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z 14 grudnia 2018 r. w przypadku naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych zbieranych w celach, o których mowa w art. 1 pkt 1, Prezes Urzędu, w drodze decyzji administracyjnej, nakazuje administratorowi lub podmiotowi przetwarzającemu przywrócenie stanu zgodnego z prawem, a w szczególności:

1. usunięcie uchybień;
2. uzupełnienie, uaktualnienie, sprostowanie, udostępnienie lub nieudostępnienie danych osobowych;
3. zastosowanie dodatkowych środków zabezpieczających zgromadzone dane osobowe;
4. zabezpieczenie danych osobowych lub przekazanie ich innym podmiotom;
5. usunięcie danych osobowych;
6. wprowadzenie czasowych lub stałych ograniczeń przetwarzania i przekazywania, w tym zakazu przetwarzania.

W dziedzinie przetwarzania różnego rodzaju informacji, w tym danych osobowych, szczególna jest funkcja Policji, bowiem zbiera ona takie informacje, które podlegają szczególnemu reżimowi i ochronie. Znajduje to wyraz w art. 20 ust. 1 i ust. 2a ustawy o Policji na podstawie którego Policja, z zachowaniem ograniczeń wynikających z art. 19, może uzyskiwać informacje, w tym także niejawne, gromadzić je, sprawdzać oraz przetwarzać (ust. 1). Policja może pobierać, uzyskiwać, gromadzić, przetwarzać i wykorzystywać w celu realizacji zadań ustawowych informacje, w tym dane osobowe, o następujących osobach, także bez ich wiedzy i zgody:  o osobach podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, nieletnich dopuszczających się czynów zabronionych przez ustawę jako przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego, o osobach o nieustalonej tożsamości lub usiłujących ukryć swoją tożsamość, o osobach stwarzających zagrożenie, o których mowa w ustawie z dnia 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób, o osobach poszukiwanych, o osobach zaginionych oraz osobach, wobec których zastosowano środki ochrony i pomocy, przewidziane w ustawie z dnia 28 listopada 2014 r. o ochronie i pomocy, przewidziane w ustawie z dnia 28 listopada 2014 r. o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka (Dz. U. z 2015 r. poz. 21) (art. 20 ust. 2a ustawy o Policji).

Szczegółowe zasady przetwarzania danych osobowych osób wymienionych w art. 20 ust. 2a ustawy o Policji określa rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia  24 sierpnia 2018 r. w sprawie przetwarzania informacji przez Policję (Dz. U. 2018 poz. 1636), zwane dalej „Rozporządzeniem”. Zgodnie z § 10 przedmiotowego rozporządzenia w Policji prowadzi się Krajowy System Informacyjny Policji (KSIP), będący zestawem zbiorów danych,  w którym gromadzi się, sprawdza, przetwarza i wykorzystuje informacje, w tym dane osobowe,  o których mowa w art. 20 ust. 2a pkt 1–6, ust. 2ac i ust. 2b ustawy o Policji. W KSIP mogą być przetwarzane również informacje, w tym dane osobowe, do których gromadzenia, uzyskiwania  i przetwarzania Policja jest uprawniona na podstawie odrębnych ustaw, jeżeli przyczynia się to do koordynacji informacji oraz efektywniejszej organizacji i realizacji ustawowych zadań Policji  w zakresie wykrywania i ścigania sprawców przestępstw oraz zapobiegania przestępczości i jej zwalczania, a także ochrony życia i zdrowia ludzi (§ 10 ust. 2 rozporządzenia). Należy podkreślić, że kryterium niezbędności przetwarzania danych osobowych w KSIP musi być zawsze odnoszone do ustawowych zadań Policji, których realizowaniu mają służyć przepisy art. 20 ust. 1, ust. 2a i 2b  w związku z art. 20 ust. 17 ustawy o Policji. Zgodnie z art. 20 ust. 17b dane osobowe o których mowa w ust. 17, usuwa się jeżeli organ Policji powziął wiarygodną informację, iż: czynu stanowiącego podstawę wprowadzenia informacji do zbioru nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia; zdarzenie lub okoliczność, w związku  z którymi wprowadzono informacje do zbioru nie ma znamion czynu zabronionego; osoba, której dane dotyczą, została uniewinniona prawomocnym wyrokiem sądu.

Ponadto w rozdziale 5 Rozporządzenia, wskazano kryteria weryfikacji przechowywania  w systemie danych osobowych pod kątem ich dalszej przydatności, którymi są m.in. rodzaj  i charakter popełnionego przestępstwa, rodzaj i charakter naruszonego dobra chronionego prawem, formy sprawstwa, postać zamiaru, czas, który upłynął od momentu wprowadzenia danych do zbioru, aktualność przesłanek legalności oraz niezbędności dalszego przetwarzania danych do wykonania zadań ustawowych, wystąpienie okoliczności określonych w art. 20 ust. 17b i 18 ustawy o Policji, a w przypadku danych daktyloskopijnych wystąpienie okoliczności określonych w art. 21l ust. 2 i art. 21m tej ustawy.

W toku postępowania Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych ustalił, iż pełnomocnik Skarżącego wnosił do Komendanta Głównego Policji o udzielenie informacji czy w KSIP są przetwarzane dane osobowe Skarżącego.

W odpowiedzi na powyższy wniosek, Komendant Główny Policji odmówił pełnomocnikowi Skarżącego udzielenia wnioskowanych informacji, wskazując na art. 20 ust. 2a  ustawy o Policji oraz art. 26 ustawy z 14 grudnia 2018 r.

W przedmiotowej sprawie na uwadze należy również mieć treść art. 13 ust. 1 ustawy z 14 grudnia 2018 r., który stanowi, iż właściwe organy przetwarzają dane osobowe wyłącznie w zakresie niezbędnym dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa. Podstawę prawną do przetwarzania danych osobowych osób, wobec których były prowadzone postępowania przez organy Policji, stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o Policji, zgodnie z którym Policja, z zachowaniem ograniczeń wynikających z art. 19, może uzyskiwać informacje, w tym także niejawnie, gromadzić je, sprawdzać oraz przetwarzać. Policja może pobierać, uzyskiwać, gromadzić, przetwarzać i wykorzystywać w celu realizacji zadań ustawowych informacje, w tym dane osobowe - o osobach podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego - także bez ich wiedzy i zgody (ust. 2a).

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż Komendant Główny Policji nie był zobowiązany do udzielenia Skarżącemu informacji dotyczących ewentualnego przetwarzania jego danych osobowych w KSIP. Wynika to wprost z art. 20 ust. 2a ustawy o Policji. Nadto należy zwrócić uwagę na art. 26 ust. 1 ustawy z 14 grudnia 2018 r., w myśl którego nie przekazuje się informacji, o których mowa w przepisach rozdziału 4 (prawa osoby, której dane dotyczą), oraz nie udostępnia się danych osobowych, jeżeli mogłoby to powodować:

1. ujawnienie informacji uzyskanych w wyniku czynności operacyjno-rozpoznawczych;
2. utrudnienie lub uniemożliwienie rozpoznawania, zapobiegania, wykrywania lub zwalczania czynów zabronionych;
3. utrudnienie prowadzenia postępowania karnego, karnego wykonawczego, karnego skarbowego lub w sprawach o wykroczenia lub wykroczenia skarbowe;
4. zagrożenie życia, zdrowia ludzkiego lub bezpieczeństwa i porządku publicznego;
5. zagrożenie bezpieczeństwa narodowego, w tym obronności lub bezpieczeństwa oraz ekonomicznych podstaw funkcjonowania państwa;
6. istotne naruszenie dóbr osobistych innych osób.

Powyższy przepis reguluje ograniczenia obowiązków informacyjnych administratora danych. Biorąc pod uwagę, iż administratorem danych przetwarzanych w KSIP jest Komendant Główny Policji oraz ustawowe zadania Policji, w niniejszym wypadku ujawnienie informacji odnośnie przetwarzanych danych w wewnętrznym systemie Policji jakim jest KSIP, niewątpliwie może powodować ziszczenie się przesłanek, o których mowa w powyższym przepisie.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż sposób postępowania Policji w omawianym zakresie nie budzi wątpliwości, a skarga Skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie.

W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął, jak we wstępie.

Decyzja jest ostateczna. Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r.  o ochronie danych osobowych  przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. 2019 r. poz. 125), od niniejszej decyzji stronie przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych (adres: ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa). Wpis od skargi wynosi 200 zł. Strona ma prawo ubiegać się o prawo pomocy, w tym zwolnienie od kosztów sądowych.