Decyzja

Na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), art. 12 pkt 2, art. 22, art. 23 ust. 1 pkt. 2, art. 27 ust. 1 i 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 922 ze zm.) w związku z art. 160 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. poz. 1000 ze zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pana A. G., zamieszkałego w J., na udostępnienie jego danych osobowych osobie nieuprawnionej przez sędziów lub pracowników Sądu Rejonowego w K.,

umarzam postępowanie

Uzasadnienie

Do Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (obecnie Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych) wpłynęła skarga Pana A. G. zamieszkałego w J., zwanego dalej „Skarżącym”, na udostępnienie jego danych osobowych osobie nieuprawnionej, przesłuchanej w sprawie Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w R. sygn. akt [...] toczącej się przeciwko Skarżącemu, przez sędziów lub pracowników Sądu Rejonowego w K.

W treści ww. skargi Skarżący wskazał, iż zgłoszenie dotyczy ujawnienia osobie nieuprawnionej informacji o toczącym się z jego powództwa postępowaniu przeciwko najemcy budynku mieszkalnego w J., stanowiącego własność Skarżącego, o sygnaturze akt [...] oraz informacji o treści pisma procesowego Skarżącego z [...] stycznia 2015 r złożonego do tej sprawy. Osobą nieuprawnioną, której ujawniono dane osobowe Skarżącego jest adwokat, który podczas przesłuchania przed Sądem Dyscyplinarnym Izby Adwokackiej w R., w sprawie o sygnaturze [...] stwierdził, iż o fakcie postępowania o sygnaturze [...] dowiedział się w Sądzie Rejonowym w K.

W tym miejscu należy wskazać, iż z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. poz. 1000 ze zm.) tj. 25 maja 2018 r. Biuro Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych stało się Urzędem Ochrony Danych Osobowych. Zgodnie z art. 160 tej ustawy postępowania prowadzone przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, wszczęte i niezakończone przed dniem 25 maja 2018 r. prowadzone są przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych zgodnie z zasadami określonymi w k.p.a. W toku postępowania zainicjowanego ww. skargą Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych uzyskał wyjaśnienia odnośnie okoliczności sprawy, zapoznał się z materiałem dowodowym i dokonał następujących ustaleń.

Pismem z [...] marca 2019 r. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych poinformował Skarżącego o wszczęciu postępowania w sprawie oraz zwrócił się do Prezesa Sądu Rejonowego w K. (dalej: „Prezes Sądu”) o złożenie pisemnych wyjaśnień. W dniu [...] kwietnia 2019 r. do Urzędu Ochrony Danych Osobowych wpłynęło pismo Prezesa Sądu (numer pisma: [...]), który wyjaśnił, iż przeprowadził postępowanie wyjaśniające, w trakcie którego ustalił, że sędziowie, referendarze oraz pracownicy Sądu Rejonowego w K. nie ujawnili komukolwiek informacji dotyczących sprawy o sygnaturze [...]. Ponadto wskazał również, iż akta sprawy o sygnaturze [...] nie zawierają pisma z [...] stycznia 2015 r.

Wobec powyższego Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych zważył, co następuje.

Powołana wyżej ustawa o ochronie danych osobowych z dnia 29 sierpnia 1997 r. stwarza prawne podstawy stosowania ochrony państwowej w sytuacjach nielegalnego przetwarzania danych osobowych obywateli przez zarówno podmioty prawa publicznego, jak i podmioty prawa prywatnego. W celu jej realizacji organ ochrony danych osobowych został wyposażony w kompetencje władcze, umożliwiające sankcjonowanie stwierdzanych nieprawidłowości w procesie przetwarzania danych osobowych. Oznacza to, iż organ ochrony danych osobowych, oceniając stan sprawy i dokonując subsumpcji, stwierdza, czy kwestionowane przetwarzanie danych osobowych znajduje oparcie choćby w jednej z przesłanek legalizujących przetwarzanie danych osobowych, wskazanej w art. 23 ust. 1 ww. ustawy o ochronie danych osobowych i w zależności od występujących w sprawie ustaleń - albo wydaje nakaz lub zakaz, albo odmawia uwzględnienia wniosku, ewentualnie umarza postępowanie. Wydanie nakazu usunięcia uchybień w procesie przetwarzania danych osobowych następuje wówczas, gdy organ ochrony danych osobowych stwierdza naruszenie norm prawnych w zakresie przetwarzania danych osobowych.

Ze zgromadzonego materiału dowodowego nie wynika, aby dane osobowe Skarżącego zostały ujawnione przez osoby zatrudnione w Sądzie Rejonowym w K.

W związku z ustaleniami poczynionymi w toku prowadzonego postępowania administracyjnego, w szczególności fakt, że w toku postępowania zainicjowanego skargą na Prezesa Sądu nie zostały potwierdzone zarzuty stawiane przez Skarżącego, postępowanie należało umorzyć jako bezprzedmiotowe, stosownie do treści art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego.

Tym samym stosownie do postanowień art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), dalej Kpa, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części. W doktrynie wskazuje się, że: „bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego, o której stanowi art. 105 § 1 kpa, oznacza, że brak jest któregoś z elementów materialnego stosunku prawnego, a wobec tego nie można wydać decyzji załatwiającej sprawę przez rozstrzygnięcie jej co do istoty. Przesłanka umorzenia postępowania może istnieć jeszcze przed wszczęciem postępowania, co zostanie ujawnione dopiero w toczącym się postępowaniu, a może ona powstać także w czasie trwania postępowania, a więc w sprawie już zawisłej przed organem administracyjnym” (B. Adamiak, J. Borkowski, „Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz”, 14. wydanie, Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa 2016, s. 491). Wskazać należy nadto na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 września 2010 r., II OSK 1393/09, w którym wyrażone zostało stanowisko, iż bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego oznacza brak któregoś z elementów stosunku materiał noprawnego skutkującego tym, iż nie można załatwić sprawy przez rozstrzygnięcie jej co do istoty. Umorzenie postępowania administracyjnego stanowi orzeczenie formalne, kończące postępowanie, bez jego merytorycznego rozstrzygnięcia. Nadto, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 stycznia 2010 r., I OSK 1167/09, stwierdził, iż przy bezprzedmiotowości postępowania nie można wydać decyzji co do jej istoty.

Ustalenie przez organ publiczny zaistnienia przesłanki, o której mowa w art. 105 § 1 Kpa, zobowiązuje go, jak podkreśla się w doktrynie i orzecznictwie, do umorzenia postępowania, bo nie ma wówczas podstaw do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty, a dalsze prowadzenie w takiej sytuacji postępowania stanowiłoby o jego wadliwości, mającej istotny wpływ na wynik sprawy. Bezprzedmiotowość postępowania może być także wynikiem zmiany stanu faktycznego sprawy.

Postępowanie prowadzone przez Prezesa Urzędu jest ukierunkowane na wydanie decyzji administracyjnej na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych. Według tego przepisu w przypadku naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych Prezes Urzędu z urzędu lub na wniosek osoby zainteresowanej, w drodze decyzji administracyjnej nakazuje przywrócenie stanu zgodnego z prawem, a w szczególności: 1) usunięcie uchybień, 2) uzupełnienie, uaktualnienie, sprostowanie, udostępnienie lub nieudostępnienie danych osobowych, 3) zastosowanie dodatkowych środków zabezpieczających zgromadzone dane osobowe, 4) wstrzymanie przekazywania danych osobowych do państwa trzeciego, 5) zabezpieczenie danych lub przekazanie ich innym podmiotom, 6) usunięcie danych osobowych. Warunkiem wydania przez organ rozstrzygnięcia, o którym mowa w ww. przepisie, jest istnienie stanu naruszenia prawa do ochrony danych osobowych w chwili wydania decyzji administracyjnej.