Decyzja

Na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096) oraz art. 12 pkt 2, art. 22, art. 23 ust. 1 pkt 2, art. 25 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 922 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, art. 160 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1000 z późn. zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pana T. K., zam. w miejscowości R., na przetwarzanie jego danych osobowych przez Komendanta Głównego Policji z siedzibą w Warszawie przy ul. Puławskiej 148/150 w Systemie Informacyjnym Schengen (SIS),  Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych

umarza postępowanie

 UZASADNIENIE

Do Urzędu Ochrony Danych Osobowych wpłynęła skarga Pana T. K., zam. w miejscowości R., zwanego dalej „Skarżącym”, na przetwarzanie jego danych osobowych przez Komendanta Głównego Policji z siedzibą w Warszawie przy ul. Puławskiej 148/150, w Systemie Informacyjnym Schengen (SIS), zwanego dalej „Komendantem”.

W treści ww. skargi Skarżący podniósł, że w jego ocenie, nie zachodzi żadna z przesłanek uprawniających Komendanta do przetwarzania jego danych osobowych w Systemie Informacyjnym Schengen. Skarżący wyjaśnił, iż uczy się i pracuje w N. i przypadkowo przekroczył termin pobytu. Wobec tego, starał się w możliwie najkrótszym terminie wyjechać z terytorium N. i wrócić na U. W N. otrzymał pozwolenie na przekroczenie granicy, jednak mimo to, polskie władze wydały decyzję o zakazie ponownego wjazdu na teren Rzeczypospolitej Polskiej i zakazie pobytu w krajach należących do strefy Schengen.

Mając powyższe na uwadze, Skarżący wniósł o nakazanie usunięcia jego danych osobowych z SIS przez Komendanta Głównego Policji, aby mógł bez przeszkód wjeżdżać na terytorium N.

W toku postępowania zainicjowanego ww. skargą Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych uzyskał wyjaśnienia odnośnie okoliczności sprawy, zapoznał się z materiałem dowodowym i dokonał następujących ustaleń.

Pismami z […] października 2018 r. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych poinformował Skarżącego oraz Komendanta o wszczęciu postępowania wyjaśniającego w sprawie oraz zwrócił się do Komendanta o ustosunkowanie się do treści skargi oraz złożenie pisemnych wyjaśnień. W dniu […] października 2018 r. do Urzędu Ochrony Danych Osobowych wpłynęło pismo Komendanta ([…]), w którym wyjaśnił, iż w Systemie Informacyjnym Schengen wg stanu na dzień […] października 2018 r. godz. 15:33 nie figurują dane Skarżącego.

W tym stanie faktycznym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych zważył, co następuje.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do kwestii przetwarzania przez Komendanta Głównego Policji danych osobowych Skarżącego w Systemie Informacyjnym Schengen, wskazać należy, że w wyniku przeprowadzonego w sprawie postępowania wyjaśniającego stwierdzone zostało, że podmiot nie przetwarza ww. danych.

Tym samym stosownie do postanowień art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096), zw. dalej Kpa, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części. W doktrynie wskazuje się, że: „bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego, o której stanowi art. 105 § 1 kpa, oznacza, że brak jest któregoś z elementów materialnego stosunku prawnego, a wobec tego nie można wydać decyzji załatwiającej sprawę przez rozstrzygnięcie jej co do istoty. Przesłanka umorzenia postępowania może istnieć jeszcze przed wszczęciem postępowania, co zostanie ujawnione dopiero w toczącym się postępowaniu, a może ona powstać także w czasie trwania postępowania, a więc w sprawie już zawisłej przed organem administracyjnym” (B.Adamiak, J.Borkowski, „Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz”, 14. wydanie, Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa 2016, s. 491).

Ustalenie przez organ publiczny zaistnienia przesłanki, o której mowa w art. 105 § 1 Kpa, zobowiązuje go, jak podkreśla się w doktrynie i orzecznictwie, do umorzenia postępowania, bo nie ma wówczas podstaw do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty, a dalsze prowadzenie w takiej sytuacji postępowania stanowiłoby o jego wadliwości, mającej istotny wpływ na wynik sprawy. Bezprzedmiotowość postępowania może być także wynikiem zmiany stanu faktycznego sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 listopada 2001 r. (sygn. akt II SA 2702/00) stwierdził: „(…) skoro w toku prowadzonego (…) postępowania administracyjnego zniesiony został stan naruszenia prawa, którego miało dotyczyć rozstrzygnięcie, to postępowanie stało się bezprzedmiotowe. W świetle przepisu art. 18 ust. 1 ustawy, wszczęte przez GIODO z urzędu lub na wniosek osoby zainteresowanej postępowanie dotyczące naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych może zakończyć się tylko wydaniem decyzji administracyjnej nakazującej administratorowi danych przywrócenie stanu zgodnego z prawem, a w szczególności: usunięcie uchybień, uzupełnienie, uaktualnienie, sprostowanie, udostępnienie lub nieudostępnianie danych osobowych, zastosowanie dodatkowych środków zabezpieczających zgromadzone dane, wstrzymanie przekazywanie danych osobowych do państwa trzeciego, zabezpieczenie danych lub przekazanie ich innym podmiotom, usunięcie danych osobowych. W stanie faktycznym rozpatrywanej sprawy żadna taka decyzja wydana być nie mogła, gdyż stan naruszenia został wcześniej przywrócony do stanu zgodnego z prawem (...)”.

W sytuacji, gdy Komendant Główny Policji nie przetwarza aktualnie danych osobowych Skarżącego, badanie legalności, w kontekście ustalenia ewentualnego zaistnienia przesłanek dla sformułowania nakazu, o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy, byłoby oczywiście bezprzedmiotowe.  

W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął, jak na wstępie.

Na podstawie art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096) od niniejszej decyzji stronie przysługuje prawo do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Jeżeli strona nie chce skorzystać z prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, ma prawo do wniesienia skargi na decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych. Wpis od skargi wynosi 200 złotych. Strona ma prawo ubiegania się o prawo pomocy, w tym o zwolnienie od kosztów sądowych.