Decyzja

Na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018., poz. 2096) oraz art. 22 i art. 27 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia  29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 922 ze zm.)  w związku z art. 160 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych  (Dz. U. poz. 1000 ze zm.) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pana R. S. na przetwarzanie jego danych osobowych przez Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R. oraz radcę prawnego Pana A. K. z Kancelarii […] sp. k. z siedzibą w R.  

odmawiam uwzględnienia wniosku

Uzasadnienie

Do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (obecnie: Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych) […] marca 2016 r. wpłynęła skarga Pana R. S. na przetwarzanie jego danych osobowych przez Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R. oraz radcę prawnego Pana A. K. z Kancelarii […] sp. k. z siedzibą w R.

W treści powyższego pisma, Skarżący wskazał, że otrzymał pismo z Sądu Rejonowego w R. sporządzone przez pełnomocnika pozwanego w sprawie […]. Jak podnosił dalej Skarżący: „w piśmie tym pełnomocnik powołuje fakty, o których nie miał pojęcia wiedzieć, np. pełnomocnik pozwanego wie, że byłem stroną postępowania, które toczyło się przed Sądem Rejonowym w K. (sygn. akt […]), Sądem Rejonowym w C. (sygn. akt […]), Sądem Rejonowym w B. sygn. akt […]”. Zdaniem Skarżącego „powyższe sądy udostępniły osobie nieuprawnionej dane osobowe uczestników postępowań, ewentualnie takie dane przekazał swojemu pełnomocnikowi pozwany w sprawie […], tj. Prezes Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R.”.

W związku z powyższym Generalny Inspektor wezwał  w pismach z […] listopada 2015 r.,  […] marca 2016 r., do uzupełnienia braków formalnych wniosku, a także do uiszczenia opłaty skarbowej. W związku z przesłaniem przez Skarżącego pismem z […] kwietnia 2016 r. załączonego zaświadczenia z […] marca 2016 r., w którym wskazano posiadane środki na koncie depozytowym, […] maja 2016 r. Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych ponownie wezwał do uiszczenia opłaty skarbowej. W odpowiedzi na pismo Skarżącego z […] maja 2016 r., Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych […] września 2016 r. podjął czynności w celu rozpatrzenia wniosku. Następnie […] września 2016 r. Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych wezwał radcę prawnego Pana A. K. do złożenia wyjaśnień, które wpłynęły do Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych […] września 2016 r. W związku z powyższym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych […] października 2018 r. wezwał Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R. do złożenia wyjaśnień, które wpłynęły w odpowiedzi do Urzędu Ochrony Danych Osobowych […] listopada 2018 r. Następnie Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych pismem z […] listopada 2018 r. poinformował strony o zebraniu materiału dowodowego wystarczającego do wydania decyzji administracyjnej, wyznaczając siedmiodniowy termin na wypowiedzenie się co do zebranych dowodów oraz na skorzystanie z prawa wglądu do akt.  

Na podstawie zebranego materiału dowodowego Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych ustalił następujący stan faktyczny:

1. W związku z pozwem Skarżącego jego dane osobowe zostały przekazane przez Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R. na rzecz radcy prawnego Pana A. K. z Kancelarii […] Sp. k. w R. jako pełnomocnikowi. Rzeczone dane zawarte zostały w odpisie pozwu w sprawie o sygn. […] oraz odpisach w sprawach o sygn. […] i […].
2. W ramach powyższej dokumentacji nie zostały zawarte dane dotyczące postępowań toczących przed Sądem Rejonowym w K., przed Sądem Rejonowym w C. i przed Sądem Rejonowym w B., jak również dane te nie były przetwarzane w jakikolwiek inny sposób przez Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R..
3. W piśmie przewodnim pełnomocnika pozwanego z […] września 2015 r. w sprawie […] zawarte zostały informacje o orzeczeniach wydanych przed Sądem Rejonowym w K., przed Sądem Rejonowym w C. i przed Sądem Rejonowym w B.  

W takim stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych  zważył, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art.  160. ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. poz. 1000 ze zm.) postępowania prowadzone przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, prowadzone są przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych na podstawie ustawy o ochronie danych osobowych z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 922 z późn. zm.), zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 oraz z 2018 r. poz. 149 i 650).

W związku z powyższym, należy zauważyć, że ustawa o ochronie danych osobowych z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 922 z późn. zm.), zwana dalej „u.o.d.o.”, określa zasady postępowania przy przetwarzaniu danych osobowych oraz prawa osób fizycznych, których dane osobowe są lub mogą być przetwarzane w zbiorach danych (art. 2 ust. 1 u.o.d.o.). W przypadku stwierdzenia naruszenia którejś z takich zasad, w szczególności art. 23 lub art. 27 u.o.d.o., Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych stosownie do dyspozycji art. 18 ust. 1 u.o.d.o. wydaje decyzję administracyjną. W tym zakresie może nakazać administratorowi danych usunięcie uchybień (art. 18 ust. 1 pkt 1 u.o.d.o.), uzupełnienie, uaktualnienie, sprostowanie, udostępnienie lub nieudostępnienie danych osobowych (art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy).

W niniejszej sprawie znaczenie ma przede wszystkim art. 27 ust. 2 pkt 5 u.o.d.o., który stanowi, iż przetwarzanie danych ujawniających pochodzenie rasowe lub etniczne, poglądy polityczne, przekonania religijne lub filozoficzne, przynależność wyznaniową, partyjną lub związkową, jak również danych o stanie zdrowia, kodzie genetycznym, nałogach lub życiu seksualnym oraz danych dotyczących  skazań, orzeczeń o ukaraniu i mandatów karnych, a także innych orzeczeń wydanych w postępowaniu sądowym lub administracyjnym jest dopuszczalne, gdy przetwarzanie dotyczy danych, które są niezbędne do dochodzenia praw przed sądem. Przepis ten w sposób jasny określa przesłankę dopuszczalności przetwarzania danych osobowych.

Jak wskazuje doktryna „Dochodzenie praw” w rozumieniu art. 27 ust. 2 pkt 5 obejmuje wszelkie działania przed sądem w podanym znaczeniu podejmowane przez strony i inne podmioty postępowania, w tym pełnomocników. Jeszcze raz należy podkreślić, że na podstawie omawianej przesłanki legalne jest przetwarzanie tylko wrażliwych danych osobowych niezbędnych do dochodzenia praw przed sądem w powyższym, szerokim znaczeniu”. (por. Drozd, Andrzej. Art. 27. W: Ustawa o ochronie danych osobowych. Komentarz. Wzory pism i przepisy, wyd. IV. Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, 2008).

W przedmiotowej sprawie przetwarzanie danych Skarżącego miało na celu właśnie dochodzenie praw przed sądem. Zgodnie z przytoczonym wyżej stanowiskiem powyższego przepisu nie można bowiem odnosić jedynie do powoda. Zarówno Prezes Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R., jak również jego pełnomocnik, radca prawny Pan A. K., zaliczają się w niniejszej sprawie do ww. podmiotów.

Odnosząc się bowiem do kwestii przetwarzania danych osobowych Skarżącego przez Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R., należy zauważyć, że zgodnie z treścią wyjaśnień z […] października 2018 r. „dane osobowe R. S. przekazano pełnomocnikowi pozwanego- radcy prawnemu A. K., przy czym wynikały one przede wszystkim z pozwu (…) w celu podejmowania czynności procesowych w interesie strony pozwanej oraz możliwości zadośćuczynienia wezwaniom Sądu Rejonowego w R. Wskazane w piśmie z […] października 2018 r. dane na temat postępowań toczących się przed Sądem Rejonowym w K., Sądem Rejonowym w C. oraz Sądem Rejonowym w B., nie były przetwarzane ponieważ Wojewódzki Sąd Administracyjny w R. nie posiadał takich informacji”. W przedmiotowej sprawie należy zatem stwierdzić, że dane osobowe Skarżącego były przetwarzane przez Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego  w R. na podstawie przepisów powszechnie obowiązującego prawa. Nie sposób zatem zgodzić się z twierdzeniem Skarżącego, że „takie dane przekazał swojemu pełnomocnikowi pozwany w sprawie […], tj. Prezes Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R.”, gdyż nie znajduje ono odzwierciedlenia w zgromadzonym materiale dowodowym.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ramach analizy przedmiotowego stanu faktycznego, należy również zwrócić uwagę na treść wyjaśnień radcy prawnego Pana A. K., który wskazał, że „w dobie obecnego stanu techniki z łatwością ustalono, że przed sądami powszechnymi toczyły się również inne sprawy o analogicznym przedmiocie jak ten dotyczący sprawy przed Sądem Rejonowym w R. pod sygn. akt: […]”.

Uwzględniając zatem całokształt sprawy, nie sposób odmówić słuszności powyższym wyjaśnieniom. Zrozumiałe jest bowiem, że pełnomocnik procesowy powinien dążyć do jak najlepszego reprezentowania interesów swojego klienta. Tym samym niezbędne staje się ustalenie wszelkich okoliczności, które będą w tym pomocne. Oznacza to, że tak jak w przedmiotowej sprawie, przy sporządzaniu pism procesowych pełnomocnik procesowy będzie korzystał z dostępnych zasobów Internetu, które bez trudu pozwalają na wyszukiwanie orzeczeń wydanych w sprawach o podobnym stanie faktycznym i prawnym. Należy pamiętać, że jedną z konsekwencji fundamentalnych zasad systemu prawa, jak np. równości wobec prawa, jest oczekiwanie, że sąd  w podobnej sprawie będzie rozstrzygał w podobny sposób. Tym samym przetwarzanie powyższych danych można uznać za niezbędne do dochodzenia praw przed sądem, a zatem wypełniające dyspozycję art. 27 ust. 2 pkt 5 u.o.d.o.

W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął, jak w sentencji. 

Na podstawie art. 127 § 3 KPA od niniejszej decyzji stronie przysługuje prawo do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Jeżeli strona nie chce skorzystać z prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, ma prawo do wniesienia skargi na decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych. Wpis od skargi wynosi 200 złotych. Strona ma prawo ubiegania się o prawo pomocy, w tym zwolnienie od kosztów sądowych.