Decyzja

Na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), art. 7 ust. 1 i art. 60 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1781), w związku z art. 57 ust. 1 lit. a i f rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz. Urz. UE L 119 z 4.05.2016, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 127 z 23.05.2018, str. 2), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pana M. L., zamieszkałego w W., na udostępnienie jego danych osobowych przez Prezesa Sądu Okręgowego w S.

umarzam postępowanie

Uzasadnienie

Do Urzędu Ochrony Danych Osobowych wpłynęła skarga Pana M. L., zamieszkałego w W., zwanego dalej „Skarżącym”, na udostępnienie jego danych osobowych poprzez publikację na liście biegłych sądowych, publikowanej na stronie internetowej [...] przez Sąd Okręgowy w S. (dalej: ”Sąd”), adresu zamieszkania/zameldowania oraz numeru telefonu na co Skarżący nie wyraził zgody.

W toku postępowania wszczętego w wyniku skargi, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych (dalej: „Prezes UODO”) uzyskał wyjaśnienia odnośnie okoliczności sprawy, zapoznał się z materiałem dowodowym i dokonał następujących ustaleń.

Pismem z [...] czerwca 2019 r. Prezes UODO zwrócił się do Prezesa Sądu Okręgowego w S. (dalej: „Prezes Sądu”) o złożenie pisemnych wyjaśnień. W dniu [...] czerwca 2019 r. do Urzędu Ochrony Danych Osobowych wpłynęło pismo Prezesa Sądu (numer pisma: [...]), który wyjaśnił, że na stronie internetowej Sądu na liście biegłych nie są zamieszczone dane Skarżącego co do adresu zamieszkania/zameldowania i numeru telefonu. Prezes Sądu wskazał jednocześnie, że [...] grudnia 2017 r. poinformowano Skarżącego, że na stronie internetowej Sądu widnieje jedynie adres poczty elektronicznej Skarżącego, zaś Sąd nie jest administratorem strony [...].

Pismem z [...] czerwca 2019 r. Prezes UODO zwrócił się do Prezesa Sądu o złożenie dodatkowych wyjaśnień, a w szczególności czy Sąd wykorzystuje lub wykorzystywał kiedykolwiek stronę internetową [...] do publikowania list biegłych sądowych zawierających dane osobowe Skarżącego. W dniu [...] lipca 2019 r. do Urzędu Ochrony Danych Osobowych wpłynęło pismo Prezesa Sądu (numer pisma: [...]), który poinformował, że Sąd nie wykorzystuje i nie wykorzystywał strony [...] do publikowania list biegłych sądowych, bądź jakichkolwiek danych osobowych Skarżącego.

W wyniku dokonanych oględzin strony internetowej [...], na której możliwe jest wyszukanie informacji o właścicielach stron internetowych, przeprowadzonych [...] sierpnia 2019 r. stwierdzono, iż administratorem strony [...] jest osoba fizyczna.  

W takim stanie faktycznym i prawnym Prezes UODO zważył, co następuje:

Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, iż dane osobowe Skarżącego w postaci jego adresu zamieszkania raz numeru telefonu komórkowego są przetwarzane na stronie internetowej [...] Właścicielem strony jest osoba fizyczna, co potwierdza wyjaśnienia Prezesa Sądu, że Sąd nie jest administratorem strony internetowej [...], na której publikowane są dane Skarżącego w postaci jego adresu zamieszkania/zameldowania oraz numeru telefonu, o czym Skarżący został poinformowany przez Sąd.

Tym samym stosownie do postanowień art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), dalej Kpa, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części.  W doktrynie wskazuje się, że: „bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego, o której stanowi art. 105 § 1 Kpa, oznacza, że brak jest któregoś z elementów materialnego stosunku prawnego, a wobec tego nie można wydać decyzji załatwiającej sprawę przez rozstrzygnięcie jej co do istoty. Przesłanka umorzenia postępowania może istnieć jeszcze przed wszczęciem postępowania, co zostanie ujawnione dopiero w toczącym się postępowaniu, a może ona powstać także w czasie trwania postępowania, a więc w sprawie już zawisłej przed organem administracyjnym” (B. Adamiak, J. Borkowski, „Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz”, 14. wydanie, Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa 2016, s. 491). Wskazać należy nadto na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 września 2010 r. , II OSK 1393/09, w którym wyrażone zostało stanowisko, iż bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego oznacza brak któregoś z elementów stosunku materialnoprawnego skutkującego tym, iż nie można załatwić sprawy przez rozstrzygnięcie jej co do istoty. Umorzenie postępowania administracyjnego stanowi orzeczenie formalne, kończące postępowanie, bez jego merytorycznego rozstrzygnięcia. Nadto, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 stycznia 2010 r., I OSK 1167/09, stwierdził, iż przy bezprzedmiotowości postępowania nie można wydać decyzji co do jej istoty.

Ustalenie przez organ publiczny zaistnienia przesłanki, o której mowa w art. 105 § 1 Kpa, zobowiązuje go, jak podkreśla się w doktrynie i orzecznictwie, do umorzenia postępowania, bo nie ma wówczas podstaw do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty, a dalsze prowadzenie w takiej sytuacji postępowania stanowiłoby o jego wadliwości, mającej istotny wpływ na wynik sprawy. Bezprzedmiotowość postępowania może być także wynikiem zmiany stanu faktycznego sprawy.

Zgodnie z art. 58 ust. 2 lit. d ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych do kompetencji Prezesa UODO należy nakazanie administratorowi lub podmiotowi przetwarzającemu dostosowanie operacji przetwarzania do przepisów niniejszego rozporządzenia, a w stosownych przypadkach wskazanie sposobu i terminu.

Oceniając materiał dowodowy zebrany w przedmiotowej sprawie Prezes UODO uznał, że z uwagi na to, że Prezes Sądu Okręgowego w S. nie jest administratorem strony internetowej, na której publikowane są dane osobowe Skarżącego, brak jest podstaw do wydania przez organ do spraw ochrony danych osobowych decyzji w zakresie nakazu, o którym mowa w art. 58 ust. 2 lit. d ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych.

W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął, jak na wstępie.

Decyzja jest ostateczna. Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1000) i w zw. z art. 13 § 2, art. 53 § 1 i art. 54 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.), od niniejszej decyzji stronie przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji, za pośrednictwem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych (adres: Urząd Ochrony Danych Osobowych, ul. Stawki 2, 00 – 193 Warszawa). Wpis od skargi wynosi 200 złotych. Strona ma prawo ubiegania się o prawo pomocy, w tym zwolnienie od kosztów sądowych.