Decyzja

Na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096) oraz art. 12 pkt 2, art. 22, art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 922 z późn. zm.), art. 160 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych  (Dz.U. z 2018 r., poz. 1000 z późn. zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pani B. W. oraz Pana W. G. (adres do korespondencji: [...]),  na udostępnienie ich danych osobowych Sądowi Rejonowemu dla W., V Wydział [...] przez Komendanta Głównego Straży Granicznej z siedzibą w Warszawie przy Al. Niepodległości 100, 02-514 Warszawa,  

umarzam postępowanie

UZASADNIENIE

Do Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (obecnie: Urząd Ochrony Danych Osobowych) wpłynęła skarga Pani B. W. oraz Pana W. G. (adres do korespondencji: [...]) zwanych dalej Skarżącymi, na udostępnienie Sądowi Rejonowemu dla W., V Wydział [...] przez Komendanta Głównego Straży Granicznej, zwanego dalej Komendantem, z siedzibą w Warszawie przy Al. Niepodległości 100, 02-514 Warszawa, danych osobowych Skarżących w związku z zarządzeniami Sądu Rejonowego dla W., V Wydział [...] z dnia [...] lutego 2017 r. oraz z dnia [...] kwietnia 2017 r. w sprawie o sygn. akt [...]

W tym miejscu należy wskazać, iż z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. 2018 r. poz. 1000 z późn. zm.), tj. 25 maja 2018 r. Biuro Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych stało się Urzędem Ochrony Danych Osobowych. Postępowania prowadzone przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, wszczęte i niezakończone przed dniem 25 maja 2018 r. prowadzone są przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. 2016 r. poz. 922 z późn. zm.) zgodnie z zasadami określonymi w Kpa. Wszelkie czynności podejmowane przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych przed dniem 25 maja 2018 r. pozostają skuteczne.

W treści ww. skargi Skarżący podnieśli, że w ich ocenie, ww. zarządzenia zostały wydane bez podstawy prawnej. Skarżący zaznaczyli, że sędzia- referent wyżej wskazanej sprawy sądowej pominął przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych, nienależycie odczytując przepis art. 23 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy oraz błędnie zastosował art. 248 §1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego poprzez uznanie, że od administratora danych można żądać wytworzenia nieistniejącego dokumentu. Zdaniem Skarżących, doprowadziło to do nieuprawnionego przetworzenia ich danych osobowych.

Mając powyższe na uwadze Skarżący wnieśli o nakazanie Komendantowi Głównemu Straży Granicznej usunięcia uchybień w procesie przetwarzania ich danych osobowych.

W toku postępowania zainicjowanego ww. skargą Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych (obecnie: Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych) uzyskał wyjaśnienia odnośnie okoliczności sprawy, zapoznał się z materiałem dowodowym i dokonał następujących ustaleń.

Pismami z [...] sierpnia 2017 r. Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych  poinformował Skarżących oraz Komendanta o wszczęciu postępowania w sprawie oraz zwrócił się do Komendanta o ustosunkowanie się do treści skargi oraz złożenie pisemnych wyjaśnień. W dniu [...] września 2017 r. do Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (obecnie: Urząd Ochrony Danych Osobowych) wpłynęło pismo Komendanta ([...]), w którym wyjaśnił, iż [...] kwietnia 2017 r. do Komendy Głównej Straży Granicznej wpłynął wniosek Sądu Rejonowego dla W., V Wydział [...] o sygn. akt [...] z dnia [...] kwietnia 2017 r. w sprawie udzielenia informacji o przekroczeniach granicy Rzeczypospolitej Polskiej przez Skarżących. Komendant wyjaśnił nadto, iż przedmiotowy wniosek Sądu z [...] kwietnia 2017 r. nie został rozpatrzony we wnioskowanym zakresie z uwagi na brak podpisu i pieczęci osoby umocowanej do działania w imieniu Sądu i został odesłany wraz z prośbą o uzupełnienie i ponowne przesłanie wniosku. Pismami z [...] października 2018 r. oraz z [...] listopada 2018 r. Prezes Urzędu zwrócił się do Komendanta z zapytaniem, czy Komendant udostępnił dane osobowe Skarżących na rzecz Sądu Rejonowego dla W., V Wydział [...] w sprawie o sygn. akt [...], a jeśli tak, to na jakiej podstawie prawnej i w jakim zakresie. W dniu [...] listopada 2018 r. do Urzędu Ochrony Danych Osobowych wpłynęło pismo Komendanta ([...]), w którym wyjaśnił, iż nie zaewidencjonowano ponownego wpływu uzupełnionego wnioski sądu w sprawie udzielenia informacji o przekroczeniach granicy Rzeczypospolitej Polskiej przez Skarżących, wobec czego nie udostępniono danych osobowych Skarżących na rzecz Sądu Rejonowego dla W., V Wydział [...].

Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych poinformował pismami z [...] grudnia 2018 r. Skarżących oraz Komendanta o przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, w wyniku którego został zgromadzony materiał dowodowy wystarczający do wydania decyzji administracyjnej oraz o możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań zgodnie z treścią art. 10 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, w terminie 7 dni od dnia otrzymania ww. pism.

W tym stanie faktycznym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych zważył, co następuje.

Odnosząc się do kwestii przetwarzania danych osobowych Skarżących przez Komendanta Głównego Straży Granicznej, wskazać należy, że w wyniku przeprowadzonego w sprawie postępowania wyjaśniającego stwierdzone zostało, że podmiot ten nie udostępnił ww. danych osobowych na rzecz Sądu Rejonowego dla W., V Wydział [...].

Tym samym stosownie do postanowień art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096), dalej Kpa, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części. W doktrynie wskazuje się, że: „bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego, o której stanowi art. 105 § 1 kpa, oznacza, że brak jest któregoś z elementów materialnego stosunku prawnego, a wobec tego nie można wydać decyzji załatwiającej sprawę przez rozstrzygnięcie jej co do istoty. Przesłanka umorzenia postępowania może istnieć jeszcze przed wszczęciem postępowania, co zostanie ujawnione dopiero w toczącym się postępowaniu, a może ona powstać także w czasie trwania postępowania, a więc w sprawie już zawisłej przed organem administracyjnym” (B. Adamiak, J. Borkowski, „Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz”, 14. wydanie, Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa 2016, s. 491). Wskazać należy nadto na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 września 2010 r. , II OSK 1393/09, w którym wyrażone zostało stanowisko, iż bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego oznacza brak któregoś z elementów stosunku materialnoprawnego skutkującego tym, iż nie można załatwić sprawy przez rozstrzygnięcie jej co do istoty. Umorzenie postępowania administracyjnego stanowi orzeczenie formalne, kończące postępowanie, bez jego merytorycznego rozstrzygnięcia. Nadto, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 stycznia 2010 r., I OSK 1167/09, stwierdził, iż przy bezprzedmiotowości postępowania nie można wydać decyzji co do jej istoty.

Ustalenie przez organ publiczny zaistnienia przesłanki, o której mowa w art. 105 § 1 Kpa, zobowiązuje go, jak podkreśla się w doktrynie i orzecznictwie, do umorzenia postępowania, bo nie ma wówczas podstaw do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty, a dalsze prowadzenie w takiej sytuacji postępowania stanowiłoby o jego wadliwości, mającej istotny wpływ na wynik sprawy. Bezprzedmiotowość postępowania może być także wynikiem zmiany stanu faktycznego sprawy.

Postępowanie prowadzone przez Prezesa Urzędu jest ukierunkowane na wydanie decyzji administracyjnej na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych. Według tego przepisu w przypadku naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych Prezes Urzędu z urzędu lub na wniosek osoby zainteresowanej, w drodze decyzji administracyjnej nakazuje przywrócenie stanu zgodnego z prawem, a w szczególności: 1) usunięcie uchybień, 2) uzupełnienie, uaktualnienie, sprostowanie, udostępnienie lub nieudostępnienie danych osobowych, 3) zastosowanie dodatkowych środków zabezpieczających zgromadzone dane osobowe, 4) wstrzymanie przekazywania danych osobowych do państwa trzeciego, 5) zabezpieczenie danych lub przekazanie ich innym podmiotom, 6) usunięcie danych osobowych. Warunkiem wydania przez organ rozstrzygnięcia, o którym mowa w ww. przepisie, jest istnienie stanu naruszenia prawa do ochrony danych osobowych w chwili wydania decyzji administracyjnej.

W sytuacji, gdy Komendant Główny Straży Granicznej nie udostępnił danych osobowych Skarżących, badanie legalności, w kontekście ustalenia ewentualnego zaistnienia przesłanek dla sformułowania nakazu, o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy, byłoby oczywiście bezprzedmiotowe.

W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął, jak na wstępie.

Na podstawie art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096) od niniejszej decyzji stronie przysługuje prawo do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Jeżeli strona nie chce skorzystać z prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, ma prawo do wniesienia skargi na decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych. Wpis od skargi wynosi 200 złotych. Strona ma prawo ubiegania się o prawo pomocy, w tym o zwolnienie od kosztów sądowych.