Decyzja

Na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096) oraz art. 5 ust. 1 pkt 6 i art. 12 w związku z art. 13, 14 ust. 2 i 16 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2018 r. poz. 125), a także art. 21nb w związku z art. 20 ust. 1, la, ld, 2b i 2c ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2019 r., poz. 161 z późn. zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pana A. W., zam. w K., na nieprawidłowości w przetwarzaniu jego danych osobowych przez Komendanta Głównego Policji (adres: Komenda Główna Policji, ul. Puławska 148/150, 02-624 Warszawa), polegające na przetwarzaniu danych osobowych Skarżącego w Krajowym Systemie Informacyjnym Policji (KSIP),

odmawiam uwzględnienia wniosku

Uzasadnienie

W dniu [...] maja 2019 r. do Urzędu Ochrony Danych Osobowych wpłynęła skarga Pana A. W., zam. w K. (dalej jako: Skarżący), na niezgodne z prawem gromadzenie i przetwarzanie jego danych osobowych przez Komendanta Głównego Policji w Warszawie (zwanego dalej „Komendantem”), polegające na przetwarzaniu danych osobowych Skarżącego, w Krajowym Systemie Informacyjnym Policji (dalej: KSIP). Skarżący w skardze zawarł wniosek o nakazanie Komendantowi zaprzestania gromadzenia i przetwarzania jego danych osobowych w KSIP oraz usunięcie wszelkich danych osobowych Skarżącego znajdujących się w KSIP.

Uzasadniając żądanie, Skarżący wskazał, że w 2018 r. podczas kontroli drogowej powziął wiedzę, iż w KSIP są gromadzone i przetwarzane przez Policję jego dane osobowe związane z czynem sprzed 2004 r., co do którego zdaniem Skarżącego, nigdy nie doszło do skazania jego osoby. W ocenie Skarżącego mimo, że gromadzenie danych przez Administratora ma na celu ochronę interesu publicznego, to jednak jego interes indywidualny powinien być uwzględniony przed interesem publicznym. Ponadto, Skarżący wskazał, że od kilku lat pełni służbę jako żołnierz zawodowy, co dodatkowo powoduje, że musi legitymować się nieskazitelnym charakterem. Zdaniem skarżącego pozostawienie jego danych w KSIP może w przyszłości spowodować utrudnienie, bądź wręcz uniemożliwienie osiągnięcia awansu zawodowego albo zmiany rodzaju pełnionej służby w innych służbach mundurowych lub dane te, mogą być wzięte pod uwagę przy procesie rekrutacji. Skarżący wskazał również, iż uważa za skrajnie niesprawiedliwe i niezgodne z przepisami prawa gromadzenie i przetwarzanie przez okres 15 lat jego danych osobowych w KSIP, w sytuacji gdy brak jest podstaw (brak celu uzasadniającego ich gromadzenie i przetwarzanie), gdyż jego zachowania od kilkunastu lat są zgodne z obowiązującym porządkiem prawnym.

W toku postępowania zainicjowanego skargą, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych uzyskał wyjaśnienia odnośnie okoliczności sprawy, zapoznał się z materiałem dowodowym i dokonał następujących ustaleń.

Pismem z [...] grudnia 2018 r. Skarżący zwrócił się do Komendanta Komendy Policji w K. o usunięcie jego danych osobowych z wszelkich rejestrów organów ścigania, w tym z Krajowego Systemu Informacji Policji z uwagi na upływ okresu niezbędnego do osiągnięcia celu przetwarzania. Skarżący podniósł, że praktyka bezterminowego przechowania danych jest niezgodna z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej m.in. z arl. 7 Konstytucji RP oraz właściwymi przepisami obowiązującego Kodeksu karnego. Skarżący, powołując się na orzecznictwo Sądu Najwyższego wskazał, że Komendant nie ma prawa ujawniać informacji o osobach, wobec których toczyło się jakiekolwiek postępowanie, jeśli z mocy ustawy skazania za przedmiotowe czynu uległy zatarciu. Jako podstawę prawną swojego wniosku wskazał również art. 26 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 922 ze zm.) w zw. z art. 175 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1000 ze zm., dalej jako: ustawa z 10 maja 201 8 r.) i art. 5 ust. 1 lit. e rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, ze zmianą ogłoszoną w Dz. Urz. UE L 127 z 23.05.2018, sir. 2, dalej jako: ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

Pismami z dnia [...] maja 2019 r. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych poinformował Skarżącego oraz Komendanta o wszczęciu postępowania wyjaśniającego w sprawie oraz zwrócił się do Komendanta o ustosunkowanie się do treści skargi oraz złożenie pisemnych wyjaśnień. W dniu [...] czerwca do Urzędu Ochrony Danych Osobowych wpłynęło pismo Komendanta, (sygn.[...]), w którym wyjaśnił, że Skarżący pismem z dnia [...] grudnia, które wpłynęło [...] marca 2019 r. do Komendy Głównej Policji za pośrednictwem Komendy Wojewódzkiej Policji w Ł., zwrócił się o usunięcie jego danych osobowych z wszelkich rejestrów organów ścigania, w tym Krajowego Systemu Informacyjnego Policji. Jako podstawę prawną wskazując m.in. przepisy ustawy z 10 maja 2018 r. oraz przepisy ogólnego rozporządzenia o ochronie danych. Wraz z wyjaśnieniami Komendant załączył kopię pisma z dnia [...] marca 2019 r. - ([...]) (kopia pisma w aktach sprawy) Zastępcy Naczelnika Wydziału Obsługi Informacyjnej Biura Wywiadu i Informacji Kryminalnych Komendy Głównej Policji, w której udzielił odpowiedzi Skarżącemu, wskazując, że administratorem danych osobowych w odniesieniu do danych osobowych przetwarzanych w KSIP jest Komendant Główny Policji. Ponadto wskazał, że Policja przetwarza informacje i dane osobowe w Krajowym Systemie Informacyjnym Policji, stanowiącym zestaw zbiorów danych, w związku z realizacją zadań ustawowych, na podstawie art. 21 nb w związku z art. 20 ust. 1-1d oraz ust. 2ad-2c ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2019 r., poz. 161 z późn. zm., dalej jako: ustawa o Policji) w celu, o którym mowa w art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2018 r. poz. 125, dalej jako: ustawa z 14 grudnia 2018 r.). Uzasadniając odmowę usunięcia danych osobowych Skarżącego z KSIP, Komendant powołał się również na treść art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. dotyczącej weryfikacji danych dokonywanej w calu ustalenia, czy istnieją dane, których dalsze przechowanie jest zbędne oraz poinformował Skarżącego, że nie przysługuje mu prawo dostępu do zweryfikowanych danych osobowych tj. do treści zweryfikowanych danych, w tym do otrzymania kopii lub wyciągu tych danych z uwagi na to, że przetwarzanie informacji, w tym danych osobowych, przez Policję w celu realizacji jej zadań ustawowych określonych w art. 1 ust 2 ustawy o Policji odbywa się bez zgody i wiedzy osoby, której dane dotyczą oraz stosownie do spełnionych i istniejących w kontekście realizacji ustawowych zadań Policji przesłanek oraz podstaw odmowy dostępu do danych osobowych wymienionych w art. 26 ustawy z 14 grudnia 2018 r.

W wyjaśnieniach skierowanych do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, Komendant podniósł, że dane zgromadzone w KSIP są przetwarzane przez Policję dla realizacji jej zadań ustawowych zgodnie z obowiązującymi przepisami art. 21 nb w związku z art. 20 ust. 1-ld, ust. 2b-2c oraz art. 20 ust. 2ad i ust. 2ba ustawy o Policji, zgodnie z zasadą legalizmu określoną w art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz w granicach zasady proporcjonalności wynikającej z art. 31 ust. 3 w zw. z art. 51 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają zaś weryfikacji i usunięciu na zasadach określonych w art. 16 ustawy z 14 grudnia 2018 r. i takiej weryfikacji dane Skarżącego zostały poddane. Ponadto wykazał, że Skarżący wyrokiem sądu był uznany za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów.

Prezes Urzędu Ochrony Danych poinformował pismami z [...] czerwca 2019 r. Skarżącego oraz Komendanta o przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, w wyniku którego został zgromadzony materiał dowodowy wystarczający do wydania decyzji administracyjnej oraz o możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań zgodnie z treścią art. 10 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 poz. 2096 ze zm.), w terminie 7 dni od dnia otrzymania ww. pism.

W takim stanie faktycznym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych zważył, co następuje.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy zastosowanie będą miały przepisy ustawy z 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2018 r. poz. 125). Powołana ustawa, stwarza prawne podstawy stosowania ochrony państwowej w sytuacjach niezgodnego z prawem przetwarzania danych osobowych obywateli, poprzez określenie zasad i warunków ochrony danych przetwarzanych przez właściwe organy, które dokonują przetwarzania danych osobowych w celu określonym w art. 1 ust 1 ustawy z 14 grudnia 2018 r. tj. w celu rozpoznawania, zapobiegania, wykrywania i zwalczania czynów zabronionych, w tym zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego, a także wykonywania tymczasowego aresztowania, kar, kar porządkowych i środków przymusu skutkujących pozbawieniem wolności. Zgodnie z art. 21nb ust. 1 ustawy o Policji, Komendant Główny Policji prowadzi Krajowy System Informacyjny Policji, będący zestawem zbiorów danych, w którym przetwarza się informacje, w tym dane osobowe, w związku z realizacją zadań ustawowych. Do zadań ustawowych policji stosowanie do art. 1 ust. 2 należy m.in. wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców. Wobec powyższego należy wskazać, że prowadzenie KSIP przez Komendanta jest obowiązkiem wykonywanym w ramach realizacji zadań ustawowych Policji, który mieści się w zakresie przedmiotowym stosowania ustawy z 14 grudnia 2018 r. i z tych też względów ustawa z 14 grudnia 2018 r. jest właściwa do rozpatrzenia przedmiotowej sprawy.

Zgodnie z treścią art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy z 14 grudnia 2018 r. osoba, której dane dotyczą, może wystąpić z wnioskiem do administratora o niezwłoczne usunięcie danych osobowych w przypadku gdy dane te zostały zebrane lub są przetwarzane z naruszeniem przepisów ustawy. Mając zatem na uwadze powyższe, stosując przepisy tej ustawy, należy za każdym razem ustalić czy przetwarzanie danych odbywa się z naruszeniem przepisów tejże ustawy. Organ ochrony danych osobowych, w celu realizacji ochrony państwowej obywateli w sytuacjach niezgodnego z prawem przetwarzania danych osobowych, został wyposażony w kompetencje władcze, umożliwiające sankcjonowanie stwierdzanych nieprawidłowości w procesie przetwarzania danych osobowych. Oznacza to, iż organ ochrony danych osobowych, oceniając stan sprawy i dokonując subsumeji, stwierdza, czy kwestionowane przetwarzanie danych osobowych znajduje oparcie choć w jednej z przesłanek legalizujących przetwarzanie danych osobowych wskazanych w art. 13 ustawy z 14 grudnia 2018 r. zgodnie, z którym właściwe organy przetwarzają dane osobowe wyłącznie w zakresie niezbędnym dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa oraz w przypadku przetwarzania danych wrażliwych w przesłankach legalizujących przetwarzanie określonych w art. 14 ust. 2 ustawy z 14 grudnia 2018r. W zależności od występujących w sprawie ustaleń, organ ochrony danych - albo wydaje nakaz lub zakaz, albo odmawia uwzględnienie wniosku, ewentualnie umarza postępowania. Wydanie nakazu usunięcia uchybień w procesie przetwarzania danych osobowych następuje wówczas, gdy organ ochrony danych osobowych stwierdza naruszenie norm prawnych w zakresie przetwarzania danych osobowych. Natomiast wystąpienie wyżej wskazanych przesłanek legalizujących przetwarzanie, warunkuje uznanie kwestionowanych czynności przetwarzania za zgodne z prawem. Z tych też względów w przedmiotowej sprawie należy ustalić czy organy policji posiadają odpowiednia podstawę prawną legalizującą przetwarzanie danych osobowych Skarżącego, wypełniająca dyspozycje art. 13 i 14 ustawy z 14 grudnia 2018 r.

Podstawę prawną do przetwarzania danych osobowych osób, wobec których były prowadzone postępowania przez organy Policji stanowi art. 20 ustawy o Policji, zgodnie z którym Policja w celu realizacji zadań ustawowych z zachowaniem ograniczeń wynikających z art. 19 jest uprawniona do przetwarzania informacji w tym danych osobowych (art. 20 ust. 1 ustawy o Policji). Przetwarzanie oraz wymiana informacji, w tym danych osobowych, może dotyczyć również danych osobowych, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. a więc danych wrażliwych ujawniających pochodzenie rasowe, etniczne, poglądy polityczne, przekonania religijne, światopoglądowe, przynależność do związków zawodowych, danych genetycznych, danych biometrycznych w celu jednoznacznego zidentyfikowania osoby fizycznej, danych dotyczących zdrowia, danych dotyczących seksualności i orientacji seksualnej osoby fizycznej. Przy czym dane dotyczące wyników analizy kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA) obejmują informacje wyłącznie o niekodującej części DNA (art. 20 ust. 1a ustawy o Policji). W świetle art. 20 ust. 2b ustawy o Policji gromadzone informacje, mogą obejmować: dane osobowe, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r., z tym, że dane dotyczące kodu genetycznego obejmują wyłącznie informacje o niekodującej części DNA, mogą obejmować odciski linii papilarnych zdjęcia, szkice i opisy wizerunku, cechy i znaki szczególne pseudonimy, a także informacje o: miejscu zamieszkania lub pobytu, wykształceniu, zawodzie, miejscu i stanowisku pracy, oraz sytuacji materialnej i stanie majątku, dokumentach i przedmiotach, którymi się posługują, sposobie działania sprawcy, jego środowisku i kontaktach, sposobie zachowania się sprawców wobec osób pokrzywdzonych. Wspomnianych informacji, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r, stosownie do treści art. 20 ust. 2 c ustawy o policji, nie pobiera się w przypadku, gdy nic mają one przydatności wykrywczęj, dowodowej lub identyfikacyjnej w prowadzonym postępowaniu. Ponadto, zgodnie art. 20 ust 1 d ustawy o Policji, Policja w zakresie swojej właściwości przetwarza informacje, w tym dane osobowe, uzyskane zc zbiorów danych prowadzonych przez inne służby, instytucje państwowe oraz organy władzy publicznej. Przetwarzanie informacji, w tym danych osobowych, przez Policję może mieć charakter niejawny, odbywać się bez zgody i wiedzy, osoby której dane dotyczą, oraz z wykorzystaniem środków technicznych.

Jak już wskazano powyżej zgodnie z art. 20 ustawy o Policji, Policja może przetwarzać dane osobowe w celu realizacji ustawowych zadań. Podstawowymi zadaniami, które powierzono Policji w art. 1 ust. 2 ustawy o policji są między innymi: ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra, ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, inicjowanie i organizowanie działań mających na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz zjawiskom kryminogennym, wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie sprawców, przetwarzanie informacji kryminalnych w tym danych osobowych. Ponadto, stosownie do treści art. 14 ust. 1 i 4 przywołanej ustawy w granicach swych zadań Policja wykonuje czynności: operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo śledcze i administracyjno-porządkowe między innymi w celu: rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw, przestępstw skarbowych i wykroczeń, poszukiwania osób ukrywających się przed organami ścigania lub wymiaru sprawiedliwości. Również w celu realizacji ustawowych zadań policja może korzystać z danych o osobie, w tym w formie zapisu elektronicznego, uzyskanych przez inne organy, służby i instytucje państwowe w wyniku wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz przetwarzać je w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. bez wiedzy i zgody osoby, której dane te dotyczą, (art. 14 ust. 4 ustawy o Policji).

W tym miejscu, odnosząc się do treści żądania skargi, dotyczącej usunięcia danych Skarżącego z KSIP należy szczególną uwagę zwrócić, na kwestie okresu przechowania danych i możliwości ich usunięcia; zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z 14 grudnia 2018 r. administrator dokonuje weryfikacji danych osobowych w terminach określonych przez przepisy szczególne, regulujące działania właściwego organu, a jeżeli przepisy te nie określają terminu - nie rzadziej nić co 10 lat od dnia zebrania, uzyskania, pobrania lub aktualizacji danych. Przy czym weryfikacja dokonywana jest w celu ustalenia, czy istnieją dane, których dalsze przechowywanie jest zbędne, (art. 16 ust. 2 ustawy z 14 grudnia). Natomiast dane osobowe uznane za zbędne usuwa się lub można je przekształcić w sposób uniemożliwiający przyporządkowanie poszczególnych informacji osobistych lub rzeczowych do określonej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej albo w taki sposób, że przyporządkowanie takie wymagałoby niewspółmiernych kosztów, czasu lub działań. W kontekście powyższego wskazać należy, iż stosownej weryfikacji zgromadzonych danych Skarżącego organy Policji dokonały w 2004 r. po zakończeniu sprawy a następnie w związku ze złożonym wnioskiem o usunięcie danych z KSIP, a także w związku ze złożoną skargą do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie usunięcia danych z KSIP. Jak wynika z treści § 29 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 sierpnia 2018 r. w sprawie przetwarzania informacji przez Policję (Dz.U z 2018 r. poz. 1636 z późń. zm., dalej jako: rozporządzenie z 23 sierpnia 2018 r.), przy weryfikacji danych osobowych pod kątem ich przydatności w prowadzonych postępowaniach uwzględnia się tn.in.: rodzaj i charakter popełnionego przestępstwa; rodzaj i charakter naruszonego dobra chronionego prawem, formy sprawstwa, postać zamiaru, czas, który upłyną od momentu wprowadzenia danych do zbioru, aktualności przesłanek legalności oraz niezbędność dalszego przetwarzania danych do wykonania zadań ustawowych. Jak wynika z wyjaśnień Komendanta weryfikacji dokonano, w szczególności pod kątem przesłanek z art. 51 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz pod kątem legalności, w tym w zakresie przesłanek z art. 16 ustawy z 18 grudnia 2018 r. Przeprowadzona weryfikacja nie wykazała aby zaszły ustawowe przesłanki do usunięcia danych Skarżącego z KSIP. Ponadto, Komendant wykazał, że wobec Skarżącego prowadzone było postępowanie karne w sprawie o czyn z art. 159 ustawy z dnia 1997 r. Kodeks kamy (Dz. U. z 2018 r. poz. 1600 z późn. zm.) w wyniku, którego Skarżący został uznany za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów, (kopia wyroku w aktach sprawy), co w szczególności - jak wskazał Komendant i z czym należy się zgodzić - biorąc pod uwagę okoliczności popełnionego czynu, możliwość dokonania prognoz kryminologicznych, czynności analitycznych, uniemożliwienie ponownego popełnienie takiego czynu a także w możliwości realizowania ustawowych zadań Policji stanowi o zasadności przetwarzania przez Policję danych osobowych Skarżącego.

Wobec powyższego należy podkreślić, że zgodnie z art. 21 rib ust. 1 ustawy o Policji, Komendant Główny Policji prowadzi Krajowy System Informacyjny Policji, będący zestawem zbiorów danych, w którym przetwarza się informacje w tym dane osobowe, w związku z realizacją zadań ustawowych. Jak już zostało wskazane powyżej, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych w toku prowadzonego postępowania ustalił, że w 2004 r. wobec Skarżącego prowadzone było postępowanie karne w sprawie o czyn z art. 159 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks kamy (Dz. U. z 2018 r. poz. 1600 z późn. zm.). Na zasadach określonych w ówcześnie obowiązującym art. 20 ust. 2a ustawy o Policji, w związku z przedstawieniem Skarżącemu zarzutów, właściwe organy Policji dokonały wprowadzenia danych osobowych Skarżącego do zbioru danych KSIP jako o osobie podejrzanej o popełnienie przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego. Tym samym organy Policji zgromadziły i wprowadziły do systemu KSIP dane Skarżącego w ramach wykonywania zadań ustawowych. Ponadto, przetwarzanie danych skarżącego odbywa się w związku z uprawnieniem Policji do przetwarzania informacji w tym danych osobowych wobec osób, co do których było prowadzone postępowanie przez organy Policji wynikającym z art. 20 ust. 1 ustawy o Policji. Natomiast kwestia przydatności danych Skarżącego przetwarzanych do celów realizacji ustawowych zadań Policji, ustalana jest na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z 14 grudnia 2018 r i jak ustalił Prezes Urzędu Ochrony danych Osobowych w toku prowadzonego postępowania wyjaśniającego, organy Policji dokonały stosownej weryfikacji danych Skarżącego. Tym samym, podstawę prawną przetwarzania danych Skarżącego przez Komendanta stanowi art. 21 nb i art. 20 ust. 1, la, ld, 2b i 2c ustawy o Policji w związku z art. 16 ustawy z 14 grudnia 2018 r. w związku z rozporządzeniem z 23 sierpnia 2018 r., które to przepisy wypełniają dyspozycję art. 13 i 14 ustawy z 14 grudnia 2018 r., co do przetwarzania danych Skarżącego w zakresie niezbędnym do spełnienia ustawowych obowiązków i realizacji ustawowych uprawnień przez Administratora. Wobec powyższego, przepisy te stanowią o legalności przetwarzania danych osobowych Skarżącego w KSIP przez Komendanta, którego dokonuje w ramach wykonywania ustawowych zadań, o których mowa w art. 1 ust. 2 i art. 14 ust. 1 i 4 ustawy o Policji.

Natomiast ustosunkowując się do twierdzeń Skarżącego, w których wskazuję, że: „pozostawienie jego danych w KSIP może w przyszłości spowodować utrudnienie bądź wręcz uniemożliwienie osiągnięcia awansu zawodowego albo zmiany rodzaju pełnionej służby w innych służbach mundurowych”', „dane mogą być wzięte pod uwagę przy procesie rekrutacji” oraz, że jest „skrajnie niesprawiedliwe i niezgodne z przepisami prawa przetwarzanie prze okres ponad 15 lat ” jego danych osobowych w KSIP, należy podkreślić, że informacje, jakimi dysponuje Krajowy System Informacji Policji nie stanowią źródła wiedzy powszechnie dostępnej, gdyż służą wyłącznie realizacji zadań Policji, o których mowa w art. 1 ust. 2 ustawy o policji. O ile bowiem dostęp do informacji o karalności osoby z Krajowego Rejestru Karnego ma charakter powszechny i jak wykazał Skarżący - nie figuruje on w kartotekach tego rejestru - to informacje pozyskane i wytworzone przez organy Policji w KSIP są zamkniętym, ogólnie niedostępnym zbiorem informacji i danych, służącym jedynie organom Policji dla zrealizowania ich ustawowych zadań związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa i porządku publicznego. Z tych też względów należy zgodzić się ze stanowiskiem Komendanta, który ustosunkowując się do treści skargi wskazał, że „KSIP nie stanowi rejestru (zbioru danych osobowych) osób skazanych czy też ukaranych — bowiem taką funkcję pełni Krajowy Rejestr Karny a tym samym fakt ewentualnego przetwarzania danych osobowych w KSIP nie stygmatyzuje Skarżącego czy też innych osób, bowiem w świetle prawa Skarżący pozostaje — w przypadku zatarcia skazania — osobą niekaraną”, ponadto „KSIP ma charakter „dyskrecjonalny” a udostępnienie danych osobowych z tego zbioru danych następuje tylko gdy taki obowiązek wynika z innych przepisów szczególnych, które określają także zakres i cel udostępnienia.” Przytaczając powyższe argumenty trudno zgodzić się ze Skarżącym, że przetwarzanie jego danych w KSIP jest skrajnie niesprawiedliwe i jego interes indywidualny powinien być uwzględniony przed interesem publicznym, zwłaszcza w kontekście popełnionego przez Skarżącego czynu, wykonywanego zawodu, niejawnego charakteru KSIP i stwierdzenia w odpowiednim trybie przydatności danych Skarżącego do wykonywania ustawowych zadań policji.

Powyższa argumentacja znajduje również uzasadnienie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 kwietnia 2017 r. (1 OSK 2426/15 ) oraz w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 grudnia 2005 r. o sygn. akt K 32/04 (publ. OTK-A 2005/11/132), w którym stwierdzono, że przepis ówczesnego art. 20 ust. 17 ustawy o Policji nie przewiduje usuwania ze zbiorów danych zebranych o osobach podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, które zostały prawomocnie uniewinnione bądź wobec których postępowanie karne zostało prawomocnie bezwarunkowo umorzone, niezwłocznie po uprawomocnieniu się stosownego orzeczenia. Prawomocne uniewinnienie konkretnej osoby lub bezwarunkowe umorzenie postępowania karnego wobec konkretnej osoby nie przesądza o tym, czy zgromadzone dane mogą zawierać informacje przydatne dla realizacji ustawowych zadań Policji wobec innych osób.

Ponadto Trybunał Konstytucyjny wskazuje, iż przyczyną, dla której prawa jednostki mogą być ograniczone, jest ochrona dobra wspólnego, a w szczególności - wzgląd na potrzeby bezpieczeństwa i obronności kraju. Ochrona bezpieczeństwa państwa jest zatem szczególna wartością, w zderzeniu z którą prawa jednostki, nawet prawa podstawowe, mogą być w niezbędnym zakresie ograniczone. Dopuszczalność ograniczeń podyktowanych takimi względami jest zaś powszechnie przyjęta w państwach demokratycznych (wyrok TK z 16 lutego 1999 r. w sprawie SK 11/98, OTK z 1999 r. cz. 1, poz. 5).

W tym miejscu należy wskazać, że ocena dokonywana przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych w każdym przypadku służy zbadaniu zasadności skierowania pod adresem określonego podmiotu nakazu, odpowiadającego dyspozycji art. 8 ust. 2 ustawy z 14 grudnia 2018 r., służącego przywróceniu stanu zgodnego z prawem, w procesie przetwarzania danych - jest więc ona uzasadniona i potrzebna tylko o tyle, o ile nieprawidłowości w procesie przetwarzania danych osobowych istnieją. W ocenie Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych nic ma podstaw do stwierdzenia, iż dane osobowe Skarżącego są przetwarzane przez Administratora w sposób niezgodny ustawą z 14 grudnia 2018 r. Przetwarzanie danych osobowych Skarżącego znajduje bowiem oparcie w przesłance określonej w art. 13 ustawy z 14 grudnia 2019 r. w zakresie tzw. zwykłych danych oraz wart. 14 ust. 2 ustawy z 14 grudnia 2019 r. w zakresie danych wrażliwych Skarżącego. Natomiast odnośnie żądania skarżącego w przedmiocie usunięcia jego danych przez Administratora z KSIP, to należy stwierdzić, że sposób postępowania Policji w omawianym zakresie nic budzi wątpliwości. Dane osobowe Skarżącego zostały bowiem, zgodnie z przepisami, poddane stosownej weryfikacji i ocenie, co do ich przydatności.

Mając powyższe na względzie w tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych rozstrzygnął, jak w sentencji.

Decyzja jest ostateczna. Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. 2019 r. poz. 125), od niniejszej decyzji stronie przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych (adres: ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa). Wpis od skargi wynosi 200 zł. Strona ma prawo ubiegać się o prawo pomocy, w tym zwolnienie od kosztów sądowych.